Jan Griffioen, auteur op LET OP! /Pay attention please

januari 23, 2024

3d-geprinte tepelbeker innovatie voor geitenmelkerij

Voor een grote geitenhouderij heb ik een 3d-geprinte aangepaste tepelbeker ontworpen, en geproduceerd in PETG. Omdat zuivere PETG voedselneutraal is en daarbij erg sterk, is het ideaal voor dit soort toepassingen.

Bij de regulier gebruikte tepelbeker loopt de melk moeilijk weg uit de aan de zijkant onder 90 graden geplaatste uitloopbuis en het materiaal waarvan deze beker is gemaakt is erg hard. Als een geit er op staat komen er soms scheurtjes in de onderste rand waardoor de beker gaat lekken of de hygiëne in gevaar komt waardoor een beschadigde tepelbeker niet meer gebruikt kan worden.

Voorbeeld van de reguliere tepelbeker, in 3d geprint PETG:

Binnenkort wordt er proefgedraaid met de nieuwe ontwerpen!

Het ontwerp en geprint resultaat met 270 graden melkuitlooptuitje en – aansluiting voor de pulserende onderdruk:

januari 23, 2024

Upgrade Voron2.4 Octopi voor Python3 met RPI/4b/4Gb en 2x SKR1.4 T

Een upgrade naar Python 3 is noodzakelijk omdat Octoprint bij het opstarten blijft vermelden dat toekomstige updates na 1.72 niet langer worden ondersteund wanneer een Python2-omgeving wordt uitgevoerd.

Aangezien ik mijn Voron2.4 printer in 2018 heb gemaakt, is deze nog steeds gebaseerd op Python2.

Ik heb eerst het advies op de website van Octoprint opgevolgd: Maak een volledige backup van de RPI met de backup/restore plugin van Octoprint, sla deze op op je lokale HDD.

Maak vervolgens een nieuwe image van de Raspberry PI imager, door de meest recente Octopi image te selecteren in het menu van de RPI imager. Brand het dan op een micro SD kaart, haal de SD eruit en er weer in, verander de wifi instellingen naar wat je thuis hebt. En, stop het in je Raspberry PI. Zet de stroom aan en wacht enkele minuten. Zoek naar je RPI met bonjour of gebruik gewoon de kwade IP Scanner en zoek het lokale IP adres. Start PuTTY en log in op de RPI met ‘pi’ gebruikersnaam en ‘raspberry’ wachtwoord. Type ‘ ‘ en Enter. In het menu: Verander het login wachtwoord van de RPI in het wachtwoord dat je eerder gebruikte en sla het op. Log uit bij PuTTY.

Log nu in op octoprint met je browser op het geïdentificeerde lokale IP-adres en zet de lokaal opgeslagen backup terug. Dit zou een lange tijd moeten duren om te installeren. Hierna reboot je en het zou allemaal weer moeten werken.

MAAR- het werkte helemaal niet. Op de een of andere manier zijn niet alle bestanden gebackupped en hersteld of mis ik enkele configuratie-instellingen. Octoprint kon geen verbinding maken met de SKR4 printen, dus het LCD display werkte niet en zonder communicatie met de printen, kon er niets worden gedaan. Ik heb geprobeerd het probleem te verhelpen, maar na een uur of zo heb ik besloten om een nieuwe installatie te doen.

Ik heb het configuratiebestand eerder opgeslagen, dus met dit en een nieuwe installatie zou het goed moeten gaan.

De rest van dit bericht beschrijft mijn zoektocht- en vondst- en is een HOW TO om je te helpen het goed te doen zonder enig zoeken. Het meeste is verzameld van al deze goede sites waar delen van de oplossing voor deze specifieke configuratie te vinden zijn en ik heb ze gewoon aan elkaar geknoopt voor de Voron2.4 met een Raspbery PI 4B en 4GB geheugen, met 2 x BTT SKR1.4T en een standaard RGB LCD display aangesloten met 2 blok bekabelde draad connectoren , de LCD heeft ook een verlichte draaiknop (zie de foto’s aan het eind van deze post):

Installatie¶

Deze instructies gaan ervan uit dat de software zal draaien op een Raspberry Pi computer in combinatie met OctoPrint. Het is aanbevolen dat een Raspberry Pi 2, 3, of 4 computer wordt gebruikt als de host machine (zie de FAQ voor andere machines).

Klipper ondersteunt momenteel een aantal Atmel ATmega gebaseerde micro-controllers, ARM gebaseerde micro-controllers, en Beaglebone PRU gebaseerde printers.

Voorbereiden van een OS image¶

Begin met het installeren van OctoPi op de Raspberry Pi computer. Gebruik OctoPi v0.17.0 of later – zie de OctoPi releases voor release informatie. Men dient te verifiëren dat OctoPi opstart en dat de OctoPrint webserver werkt. Na verbinding te hebben gemaakt met de OctoPrint web pagina, volg de prompt om OctoPrint te upgraden naar v1.4.2 of hoger.

Na het installeren van OctoPi en het upgraden van OctoPrint, is het nodig om te ssh-en op de doelmachine om een handvol systeemcommando’s uit te voeren. Als u een Linux of MacOS desktop gebruikt, dan zou de “ssh” software al op de desktop geïnstalleerd moeten zijn. Er zijn gratis ssh clients beschikbaar voor andere desktops (bv. PuTTY). Gebruik het ssh-hulpprogramma om verbinding te maken met de Raspberry Pi (ssh pi@octopi — wachtwoord is “raspberry”) en voer de volgende commando’s uit:

git clone https://github.com/Klipper3d/klipper

./klipper/scripts/install-octopi.sh

E: Repository ‘http://archive.raspberrypi.org/debian buster InRelease’ veranderde zijn ‘Suite’ waarde van ’testing’ naar ‘oldstable’

N: Dit moet expliciet geaccepteerd worden voordat updates voor deze repository kunnen worden toegepast. Zie apt-secure(8) manpagina voor details.

Omdat de repository veranderd is van “testing” naar “stable” moet je eenmalig toestemming geven om deze verandering in de repository te accepteren. Dit doe je met het volgende commando,

sudo apt-get update –allow-releaseinfo-change

Hierna kan je gewoon weer updaten met,

sudo apt-get update

git clone https://github.com/Klipper3d/klipper

./klipper/scripts/install-octopi.sh

Het bovenstaande zal Klipper downloaden, enkele systeem afhankelijkheden installeren, Klipper instellen om te draaien bij het opstarten van het systeem, en de Klipper host software starten. Hiervoor is een internetverbinding nodig en het kan een paar minuten duren voordat het voltooid is.

Bouwen en flashen van de microcontroller¶

Om de microcontroller code te compileren, start met het uitvoeren van deze commando’s op de Raspberry Pi:

cd ~/klipper/

make menuconfig

Selecteer de juiste microcontroller en bekijk alle andere opties die voorzien zijn. Eenmaal geconfigureerd, voer uit:

make

Het is noodzakelijk om de seriële poort te bepalen die op de microcontroller is aangesloten. Voor micro-controllers die via USB worden aangesloten, voert u het volgende uit:

ls /dev/serial/by-id/*

Het zou iets moeten rapporteren dat lijkt op het volgende:

/dev/serial/by-id/usb-1a86_USB2.0-Serial-if00-port0

Het is gebruikelijk dat elke printer zijn eigen unieke seriële poortnaam heeft. Deze unieke naam zal worden gebruikt bij het flashen van de microcontroller. Het is

Deze unieke naam zal gebruikt worden bij het flashen van de microcontroller. Het is mogelijk dat er meerdere lijnen in de bovenstaande uitvoer staan – als dat zo is, kies dan de lijn die overeenkomt met de microcontroller (zie de FAQ voor meer informatie).

Voor gewone microcontrollers kan de code geflashed worden met iets als:

sudo service klipper stop

maak flash FLASH_DEVICE=/dev/serial/by-id/usb-1a86_USB2.0-Serial-if00-port0

sudo service klipper start

Zorg ervoor dat u FLASH_DEVICE aanpast met de unieke seriële poortnaam van de printer.

Wanneer voor de eerste keer wordt geflitst, zorg er dan voor dat OctoPrint niet direct met de printer is verbonden (op de OctoPrint webpagina, onder de “Verbinding” sectie, klik op “Verbinding verbreken”).

OctoPrint configureren om Klipper¶ te gebruiken

De OctoPrint web server moet worden geconfigureerd om te communiceren met de Klipper host software. Log met behulp van een webbrowser in op de OctoPrint webpagina en configureer vervolgens de volgende items:

Navigeer naar de Instellingen tab (het moersleutel icoon bovenaan de pagina). Onder “Seriële Verbinding” in “Extra seriële poorten” voeg “/tmp/printer” toe. Klik dan op “Opslaan”.

Ga opnieuw naar het tabblad Instellingen en wijzig onder “Seriële verbinding” de instelling “Seriële poort” in “/tmp/printer”.

Ga op het tabblad “Instellingen” naar het subtabblad “Gedrag” en selecteer de optie “Annuleer alle lopende afdrukken maar blijf verbonden met de printer”. Klik op “Opslaan”.

Controleer op de hoofdpagina in het gedeelte “Verbinding” (links bovenaan de pagina) of de “Seriële poort” is ingesteld op “/tmp/printer” en klik op “Verbinden”. (Als “/tmp/printer” niet beschikbaar is, probeer dan de pagina opnieuw te laden).

Eenmaal verbonden, navigeer naar het tabblad “Terminal” en typ “status” (zonder de aanhalingstekens) in het opdrachtinvoerveld en klik op “Send”. Het terminal venster zal waarschijnlijk melden dat er een fout is bij het openen van het configuratiebestand – dat betekent dat OctoPrint succesvol communiceert met Klipper. Ga verder naar de volgende sectie.

Klipper configureren¶

De Klipper configuratie is opgeslagen in een tekstbestand op de Raspberry Pi. Kijk eens naar de voorbeeld config bestanden in de config directory. De Config Reference bevat documentatie over config parameters.

De gemakkelijkste manier om het Klipper configuratiebestand te updaten is om een desktop editor te gebruiken die het bewerken van bestanden over de “scp” en/of “sftp” protocols ondersteunt. Er zijn vrij verkrijgbare gereedschappen die dit ondersteunen (bijv. Notepad++, WinSCP, en Cyberduck). Gebruik een van de voorbeeldconfiguraties als uitgangspunt en sla het op als een bestand met de naam “printer.cfg” in de homedirectory van de pi gebruiker (bijvoorbeeld /home/pi/printer.cfg).

Als alternatief kan men het bestand ook direct op de Raspberry Pi kopiëren en bewerken via ssh – bijvoorbeeld

cp ~/klipper/config/example-cartesian.cfg ~/printer.cfg

nano ~/printer.cfg

Zorg ervoor dat elke instelling die geschikt is voor de hardware wordt gecontroleerd en bijgewerkt.

Het is gebruikelijk dat elke printer zijn eigen unieke naam heeft voor de microcontroller. De naam kan veranderen na het flashen van Klipper, dus voer het ls /dev/serial/by-id/* commando opnieuw uit en update dan het configuratiebestand met de unieke naam. Bijvoorbeeld, update de [mcu] sectie zodat het er ongeveer zo uitziet

[mcu]

serial: /dev/serial/by-id/usb-1a86_USB2.0-Serial-if00-port0

Na het maken en bewerken van het bestand zal het nodig zijn om een “herstart” commando te geven in de OctoPrint web terminal om de configuratie te laden. Een “status” commando zal melden dat de printer klaar is als het Klipper config bestand succesvol is gelezen en de microcontroller succesvol is gevonden en geconfigureerd. Het is niet ongebruikelijk om configuratiefouten te hebben tijdens de eerste installatie – update het configuratiebestand van de printer en geef “restart” totdat “status” meldt dat de printer gereed is.

Klipper meldt foutmeldingen via het OctoPrint terminal tabblad. Het “status” commando kan worden gebruikt om foutmeldingen opnieuw te melden. Het standaard Klipper opstartscript plaatst ook een log in /tmp/klippy.log dat meer gedetailleerde informatie geeft.

Naast de gebruikelijke g-code commando’s, ondersteunt Klipper een paar uitgebreide commando’s – “status” en “restart” zijn voorbeelden van deze commando’s. Gebruik het “help”-commando om een lijst van andere uitgebreide commando’s te krijgen.

Nadat Klipper heeft gemeld dat de printer klaar is, gaat u naar het config check document om enkele basiscontroles uit te voeren op de pindefinities in het config bestand.

Maar als alles werkt ben je nu gewoon klaar!

januari 23, 2024

ID20 cabrio – Ophangoog vervangen linker voorscherm

De ID cabrio heeft hier en daar was achterstallig onderhoud aan het plaatwerk.

Zo van: Ooit tijdelijk gefixt maar moet nog een keertje goed worden gedaan.

Het linker voorscherm had ooit geen oog meer en toen heb ik er tijdelijk een oog op een plaat overheengelast. Is nog steeds stevig maar ziet er niet uit.

Dus aan de slag. Oude deel eruit slijpen, nieuw exact passend plaatdeel op maat maken, spotwelden tot alles netjes rond is gelast, vlak slijpen en daarna het nieuwe oog erin lassen. Klaar is Jan!

Zie de foto’s van het werkje:

Vanaf de wielzijde

Vers plaat erin, de zwarte markering links is als positie getekend voor het ophangoog

Foto met oog volgt nog, dat was wel klaar maar kennelijk vergeten een foto te maken. Het scherm hangt inmiddels weer aan de auto, alles netjes in de zincspray.

januari 23, 2024

ID20 cabrio- Samengevoegde deur en achterscherm (links) strak maken

09-2021: Het lukte maar niet om de aan elkaar gelaste linker achterdeur goed door te laten lopen naar het linker achterscherm.

Omdat beiden bij de ombouw naar cabrio vast zijn gemonteerd (gelast) aan de carrosserie is het wel belangrijk dat dit definitief wordt aangepakt.

Dus heb ik alles kaal gemaakt en het te brede deel tussenin een stukje van 3 mm naar binnen verplaatst.

Dat klinkt simpel maar was wel een paar uurtjes werk, ook al omdat alles weer netjes vast moest worden gelast.

Daarna was het heel eenvoudig om alles strak te maken.

januari 23, 2024

V70 III 2022-01 Motorsteunen vervangen bij 340.000 kilometer

Bij het rijden over drempels hoorde ik een raar geluid, een soort aanlopen.

Na wat speurwerk heb ik alle 3 de motorsteunen vervangen.

Geen foto’s gemaakt omdat ik daar helemaal niet aan heb gedacht.

De grootste boosdoener is de best bereikbare motorsteun, aan de passagierszijde naast het blok. Je kan er gemakkelijk van bovenaf bij.

Omdat de ruimte om deze steun heen erg vettig was, kon je goed zien dat deze steun lek was. Het bovendeel lag gewoon op het onderste deel, terwijl er zo’n 2 cm verschil hoort te zijn.

Krik onder de auto, bokken onder de ophanging en daarna de krik onder de motor. Ietsje omhoog en de steun verwijderen. Nieuwe met threadlocker monteren en de motor iets naar voren duwen bij het monteren.

Dan de onderste vervangen, achter de motor aan de versnellingsbak. Geen ingewikkelde klus. gewoon de oude verwijderen en de nieuwe erin plaatsen.

Maar dan… De versnellingsbak zit aan het blok met een grote motorsteun, onder de accu. Het verwijderen is echt wel een werkje, voordat je bij deze steun komt.

En het terugplaatsen van de accuplaat, accubak en alle delen die je eerst nog even los moet maken is samen met de demontage wel een klusje van zo’n 1 1/2 uur.

Na het vervangen even proefgereden en alles is weer helemaal OK!

januari 23, 2024

Mamiya RZ67 camera+ Aptus leaf 65 achterwand + Phase One adapter Hasselblad V-mount

Onlangs heb ik wat extra geld apart gehouden om een oude droom in te vullen:

Een premium kwaliteit middenformaat camera met een digitale achterwand voor het maken van geweldige architectuurfoto’s! Dan kun je natuurlijk gelijk een digitale camera kopen, maar ik wil graag een systeem waarmee ik zowel digitaal als analoog kan werken.

Ik weet dat de Hasselblad/ Zenza Bronica/ Mamiya/ Phase One en sommige andere merken middenformaat camera’s geweldige resultaten kunnen produceren, en dat ze vooral gebruikt worden voor niet-bewegende of langzaam bewegende objecten.

Oorspronkelijk wilde ik een Hasselblad hybride camera met de geweldige 39Mpix digitale achterkant, die ook gewoon met 120 film werkt.

Maar mijn budget is beperkt dus ik moest mijn wensen aanpassen aan mijn budget, als je er tenminste ook nog wat lenzen bij wilt kopen.

Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een set Mamiya RZ67’s, beide met een bekend probleem zodat ik van 2 niet goed werkende camera’s 1 werkende camera kon maken.

Ik heb de balg van de ene verwisseld met de andere camera, dus deze is nu in volledig werkende staat. de donor camera heeft ontspanner problemen. Ik zal de donorcamera later repareren. Ik heb de reparatiehandleiding voor de RZ67 camera gedownload en het is zeer goed gedocumenteerd in het Engels, inclusief foto’s en alles.

De handgreep van de donor camera (te zien op de bovenstaande foto) heeft nogal wat speling op de hendel en ik verwacht dat dit een van de belangrijkste problemen zal zijn dat moet worden opgelost. Uiteindelijk bleek dit niet de oplossing te zijn. De veerspanning van artikel 7 uit het reparatiemanual bleek de boosdoener. daardoor is de vergrendeling net niet sterk genoeg aan het eind van de spanbeweging. Jammer genoeg zit dit onderdeel helemaal verborgen onder de prints van de camera, aan de kant waar de sluitertijdenknop zit, ook nog eens achter de balgbediening. Ga ik later allemaal losmaken (solderen) en opknappen. Overigens lijkt het er op dat 75% van de als AS-IS aangeboden RZ67’s dit probleem hebben.

De reparatie verliep zeer goed en binnen een tijdsbestek van 4 uur had ik 1 volledig werkende RZ67 camera en 1 donor camera met veel losse onderdelen, die ik zal repareren zodra ik de nieuwe balg heb ontvangen die ik bij AliExpress heb besteld voor 70 Euro.

De camera’s zijn afkomstig uit Japan, net als de meeste andere onderdelen, behalve de digitale achterkant die uit Scandinavië komt:

4 lenzen (50mm, 110mm, 100-200mm en 250mm);
Een originele 1.4 x teleconverter;
Beide originele bedrade verlengbuizen voor macrofotografie;
Een Leaf Aptus 65 V-mount 28 Mpix digitale achterwand;
De benodigde adapterplaat van Phase One om de achterkant van de RZ67 om te zetten naar V-mount;
Plus een heleboel accessoires zoals een linker handgreep, een AE diafragma kijker die automatische belichting mogelijk maakt (Aperture prio-only waar de sluitertijd wordt geautomatiseerd) , riem diafragma kijker, film terug 60x70mm en ga zo maar door.

Ik heb de lenzen van ebay, en twee van hen hebben echt een inwendige reiniging nodig. degene die het beste werkt is de 250mm lens. Ik heb wat foto’s genomen vlak nadat alles op de camera was gemonteerd, door het raam thuis. Ik gebruikte de AE zoeker op automatisch, en stelde het diafragma in op 32 om de scherpste details te krijgen. De automatisch gegenereerde (en ingestelde) sluitertijd als de standenschakelaar van de AE-prismakijker op ‘A’ staat bij klaarlichte dag tegen een bewolkte hemel bleek ongeveer 1/15 seconde te zijn, wat vrij lang lijkt. En de foto van de boomtakken met enkele vogels erop is prachtig gelukt! Deze boom staat op ongeveer 30 meter van mijn huis, en de paar takken vullen het hele scherm, dus de telefotokracht van deze combinatie werkt erg goed. Deze eerste digitale foto die ik maakte met mijn RZ67 digitale kit en de 250mm Z- Mamiya lens is hieronder te zien:

Om deze foto naar JPEG te converteren heb ik eerst de .MOS file converter van Leaf gebruikt, dan moet je nog de plug-in van Windows hebben om de foto te kunnen bewerken in Photo editor van Windows. Dan kun je een kopie opslaan als JPEG. De hoeveelheid pixels klopt met de specs, het beeldformaat wordt na compressie naar JPEG ca. 4MB.

Een ander ding om te onderzoeken is dat de 50mm lens helemaal niet goed in focus komt. Alsof de voorkant van de camera niet dicht genoeg in de camera komt. De 250 mm werkt geweldig en de 100-200 is ook prima, omdat deze lens zijn eigen scherpstelring aan de voorkant van de barrel heeft.

Wat ik -nog- niet aan de praat kreeg is de ISO instelling. Als ik de ISO op de Aptus op 400 zet, herkent het AE systeem van de RZ67 dit niet, omdat ik overbelichte beelden krijg. Ik heb dit aangepast door de belichtingscorrectie op de AE zoeker op +3 te zetten, waardoor ik OK foto’s krijg, maar dit lost mijn oorspronkelijke probleem niet op, aangezien ik wil dat het automatisch werkt. Ik wil deze instelling echt gebruiken, in plaats van te compenseren zodat de Aptus minder licht krijgt. Ik werk hier nog aan. Ik zal de elektrische uitgang van de adapter meten op de juiste pin voor het signaal te veranderen, zoals de analoge filmbacks doen wanneer je de ISO instellingen verandert. Als het nodig is, kan ik een kleine schakelaar op de adapter aansluiten voor de ISO instellingen. Maar ik ben er zeker van dat het iets te maken heeft met instellingen in de Aptus 65, aangezien je bijna alles kunt configureren en ik nog steeds aan het uitzoeken ben wat ik moet instellen om dit goed te laten werken met de Phase One converter plaat.

De volledige opstelling ziet er als volgt uit, met de 100-200 mm zoomlens bevestigd:

Ik zal hier niet mee buiten rondlopen, want het gecombineerde gewicht is meer dan 4 kilo. Gewoon te veel als je serieus iets wilt fotograferen dat ook maar enigszins goed is.

Dit wordt mijn studio-, macro-, en architectuurcamera omdat de geringe scherptediepte geweldige foto’s zal opleveren, zowel in zwart-wit als in kleur.

Misschien af en toe een commerciële fotosessie, ik denk dat het maken van een technische fabrieksfoto met deze cam/combinatie heel aardig zou kunnen uitpakken!

Compact Flash kaarten: Ik heb een adapter van CF kaart naar SD kaart gebruikt die ik ook op mijn Canon 5D MarkII gebruik, en die accepteert alleen SD kaarten tot 32 GB. Maar dat is OK. Ik zal proberen om ook de wifi SD kaart in de CF adapter te installeren, die heb ik nog ergens liggen. Dit wordt een nieuwe post. De firmware van de Aptus heeft hier een wifi instelling voor, dus dat ga ik nog uitzoeken.

De digitale achterkant adapter voor de RZ67 camera is niet echt zichtbaar tussen camera en digitale achterkant, hieronder is een foto van degene die ik gebruik. Dit type is algemeen verkrijgbaar, en maakt de koppeling van de camera naar een V-mount digitale back. V-backs van Leaf of Phase one zijn zeer zeldzaam om aan te komen, omdat ze ofwel Mamiya fit (eigen vatting voor de 645 cams) of H-Hasselblad fit zijn. En Hasselblads V-mounts digitale achterwanden zijn erg goed en vrij gemakkelijk te krijgen, maar ze zijn (naar mijn mening) erg duur door hun hoge kwaliteit en hoge pixel rates.

CROP FACTOR

De Mamiya Leaf Aptus 65 heeft een 44×33 mm sensor van bijna 29Mpix. De Aptus is gemaakt voor de 6045 line-up en daarom hebben alle specs daarop betrekking, en niet op het 6×7 cm formaat van de RZ67.

Het maximale (theoretische) filmformaat op de RZ67 is 70x60mm. Maar het beeldformaat met een 6×7 cm achterkant zal 56mm x 69.2mm zijn.

Hoewel, de meest gebruikte op de RZ camera zijn de 6070 film backs, hoewel een 60×60 ook beschikbaar is, maar moeilijk te krijgen voor een redelijke prijs. De 6070 backs zijn die zonder maataanduiding aan de bovenkant. Elke 6060 of 645 rug zal deze grootte op de buitenkant van de verpakking hebben.

De Aptus 65’s uitsnede van 1.3 wordt door Leaf gedefinieerd in relatie tot de middenformaat definitie en dit is theoretisch slechts 60x45mm, maar het wordt naar beneden bijgesteld, als gevolg van cutoffs en dergelijke. 60×45 cameraformaat wordt in middenformaat gemeten als 53,7×40,2mm.

Het middenformaat wordt dus in het algemeen gedefinieerd als 53,7×40,2 mm beeld- en sensorgrootte, en de oppervlakte is 21,59 cm2.

De sensor van de Aptus 65 is 33x44mm en de oppervlakte is ‘slechts’ 14,52 cm2.

De cropfactor van de Leaf Aptus 65 is 1,3 ten opzichte van middenformaat.

De full-frame sensor waarmee alle andere beeldsensoren worden vergeleken is 36×23,9 mm en de oppervlakte is 8,6 cm2.

Dus- zelfs het feit dat je niet de volledige breedte van het 6×7 cm bereik van het achterpaneel van de RZ67 zal gebruiken, de dekking van de sensor van de Aptus 65 verdubbelt bijna die van een full frame sensor.

De gebruikte tabel staat hieronder:

Ik ben trouwens nog steeds op zoek naar een Hasselblad camera (H-mount) met de CFV-39 digitale back aangezien deze de extreem goede Sony sensor van 49×36,7 mm heeft en geweldige specs en beeldresultaten. Ik twijfel nog steeds om deze te kopen omdat de prijzen boven de 3000 Euro liggen, exclusief invoerrechten en BTW. Dus- als je dit erbij optelt kost hij meer dan 4500 Euro. Exclusief lenzen dus. Ik zoek er nog een binnen de EU, zodat ik geen extra kosten hoef te betalen voordat ik hem heb.

Maar waarschijnlijk houd ik het lekker bij de 28 Mpix Leaf Aptus 65, met de RZ67 camera. Prima combinatie met de 4 lenzen die ik er bij heb!

januari 23, 2024

3D scannen met de Creality CR-1 versus Openscan en Ciclop 3d scanners

Vergelijking 3d-DIY hobby scanners versus Creality CR-1 3d scanner

Eerder heb ik beide versie van de Openscan scanners en de ciclop scanner gebouwd en uitgebreid getest. De openscan types zijn onderling erg verschillend maar gebruiken eenvoudige firmware met een Arduino of een Raspberry PI contoller. De Ciclop is een eenvoudige 3d scanner met een draaiend plateau en een USB camera.

Openscan mini

De Openscan mini maakt foto’s met de RPI camera en roteert de camera om het te scannen object. Dat geeft gelijk de beperking aan, je kan alleen kleine objecten scannen. Na het scannen moet je de gemaakte foto’s importeren in meshmaker of via de nieuwe gratis cloudoplossing van Openscan’s ontwikkelaar Thomas Megel. De mini is volledig bestuurbaar via de web-based software die op de website van Thomas Megel is te downloaden, waar je ook gebruik kan maken van de upload- en verwerking van je foto’s kan doen en de 3d files vervolgens kan downloaden.

Openscan classic

De classic versie van de Openscan scanner kan grotere objecten aan en gebruikt een externe camera. Ik heb daar mijn Canon 5D Mark2 voor gebruikt, met een ringflitser. Deze oplossing werkt aardig goed en gebruikt voor de verwerking en het renderen dezelfde software als de mini. In de losse Arduino-unit waarmee de rotors van de scanners worden bediend kun je het aantal stappen verticaal en horizontaal instellen en de foto’s van de camera moet je zelf overzetten naar een meshmaker-achtige verwerking om er een 3d beeld van de construeren. Behoorlijk omslachtig maar het kan gratis en levert een behoorlijk goed werkbaar resultaat op. Mits je er wat tijd aan besteed.

Ciclop 3d scanner

De ciclop scanner werkt met een vast platform en zonder verticale beweging. Het lijkt qua werking erg op de Creality CR-1 scanner maar ik heb er nooit goede resultaten mee gehad. Er zitten 2 rode diodelasers aan de zijkanten en 1 USB camera in het midden. Het resultaat qua foto’s is prima, maar het gaat uiteindelijk om de rendering software en de verwerking van de gemaakte foto’s, net als bij de Openscan classis. en dat is voor de hobby omgeving gewoon naar mijn ervaring (nog) niet voldoende goed ontwikkeld bij deze ciclop 3d-scanner.

De Creality CR-1

Eind 2021 heb ik de Creality CR-1 scanner aangeschaft omdat ik een paar projecten aan zag komen waar een goede scanner van pas komt, en ik er geen extra tijd aan wil besteden. Bovendien was ik erg nieuwsgierig naar de resultaten van deze ‘all-in one’ scan oplossing.

De gemaakte scans zijn erg bruikbaar, en de roterende plaat waarop je het object kan plaatsen werkt ook goed.

Mijn ervaring is dat het uit de hand scannen erg moeizaam gaat, en je moet alle delen van het te scannen object zorgvuldig scannen. Dat betekent dat je zowel moet opletten wat je scant via het beeldscherm, waar je live de opbouw van je scan kan volgen, als wat je doet richting het object met de scanner in je hand. Dat is vooral even wennen, na een paar scans gaat het al veel gemakkelijker.

Heel mooi is de manier waarop het bij deze scanner werkt: De live-view van de opgebouwde scan geeft je aan waar je nog beter moet scannen en als je iets bent vergeten scan je opnieuw en laat je de bijgeleverde stitch software er één samengevoegde scan van maken. Dat werkt ook heel goed.

Wat heb je nodig naast de scanner: Het opslaan van de data gaat op je PC of laptop, het renderen gaat via een GPU, en de besturing en power voor rotating table en de scanner zelf gaat met een aparte PSU.

Het helpt wanneer je een snelle GPU hebt met behoorlijk wat memory. Ik heb een 3600 GPU in een Thunderbolt3 externe casing aan mijn Dell XPS13 i7 hangen voor onderweg gebruik met 5 meter extension cords voor de scanner. Dat werkt heel goed, maar eigenlijk is het scherm van 13 inch te klein voor dit werk. Een extern scherm meesjouwen is geen optie dus moet ik het hier mee doen. En de externe Thunderbolt casing is eigenlijk ook te groot om mee te nemen.

Een andere mogelijkheid zou zijn om een gaming laptop te gebruiken waar al een snelle GPU in zit, met een scherm van 17inch. Misschien toch eens regelen, wanneer er meer werk voor onderweg aan komt. Voorlopig maak ik vooral thuis/zakelijk gebruik van de scanners dus gebruik ik gewoon mijn hi-res 27 inch IIyama scherm aan de Thunderbolt / 3600 GPU, dat voldoet prima!

Update 4-2022: De snelle gaming laptop is er, met een RT3600 GPU ingebouwd, en een 17 inch scherm (full HD). Dit werkt fantastisch!

Ervaringen: Deze scanner werkt geheel anders dan de Openscan versies. De camera heeft meer afstand tot het te scannen object nodig en daardoor vergt de hele opzet meer ruimte. Ik heb er erg aan moeten wennen dat je ruim een meter rondom moet hebben om je object goed in beeld te hebben, ook bij kleine objecten.

Ik ga nog proberen om een voorzetlens of zoomlens te gebruiken, moet nog even checken welke fitting deze scanner voor de lens-naar sensor gebruikt.

Samenvatting en algemeen cijfer van 1-10:

De Openscan mini (7) werkt prima voor kleine objecten, is eenvoudig en goed in het gebruik met de web-based software en met de online rendering service.

De openscan classic (6) werkt goed maar vergt betrekkelijk veel instelwerk, kennis van en ervaring met de opzet an je kan dezelfde online rendering service van Thomas Megel gebruiken.

De Ciclop (3) is naar mijn mening te onvolwassen om serieus te gebruiken.

De Creality-CR1 (8) is een waardevolle professionele oplossing voor medium size projecten t/m grote projecten (10-200cm doorsnede), goede lokale interface via PC/Laptop met snelle processor en snelle moderne GPU.

januari 23, 2024

Canon EOS 5D (II)

Mijn 5DII gebruik ik vooral voor het opnemen van scanfoto’s, gecombineerd met een LED-ringflitser en een vaste 50mm AF- lens. Samen met de Openscan besturing en – plateau. De besturing van de Openscan scanner heeft een aansluiting voor de EOS 5D ontspanner en deze combinatie is snel, simpel en heel doeltreffend voor het maken van scanopnames. De 5DII is robuust en werkt altijd perfect.